Blog: It’s Lonely at the Top!

In Dutch only – Marjan Hermkes – Managing Director Epona: Misschien een wat arrogante titel voor een blog, maar zeker niet onwaar! Ik werk namelijk al jaren voor de top van de Nederlandse advocatuur en het is inderdaad eenzaam aan die top … als vrouw zijnde dan!

Laat ik het wat nuanceren. Natuurlijk kom ik tal van topvrouwen tegen maar niet zoveel vrouwen delen mijn passie voor juridische IT. Als vrouwelijk dompteur in een overwegend mannencircus zorg ik dat de leeuwen (advocaten) dingen doen waarvan ze op het eerste gezicht het nut niet inzien, maar die uiteindelijk allemaal ten goede komen aan het publiek (hun cliënten).

Een handtekening onder een contract voor de levering en implementatie van nieuwe software: voor mij het begin van een nieuw en uitdagend project, terwijl advocaten vaak denken dat met het zetten van de handtekening hun betrokkenheid is beëindigd en hun problemen zijn opgelost.

Niets is echter minder waar. Tussen het tekenen van een contract en de oplevering van een softwareoplossing zit nog een intensief traject met als doel om advocaten en ondersteunend personeel van het kantoor in kwestie klaar te maken voor een nieuwe manier van werken. Change management en user acceptance dus: hoe zorg je ervoor dat iedereen met de nieuwe oplossing gaat werken? Psychologie speelt daarbij een uiterst belangrijke rol en laat dat nu net iets zijn waar vrouwen sterk in zijn!

Het veranderen van onze gewoontes is iets wat we niet graag doen. Ook op ons werk hebben we die gewoontes en het implementeren van nieuwe software en de bijbehorende aangepaste werkprocessen vergen goede begeleiding en aandacht om ervoor te zorgen dat mijn klanten – en uiteindelijk dus ook hun cliënten – er op vooruitgaan.

Om nog maar een andere analogie te gebruiken, het is dus mijn taak om als Prins(es) Carnaval door alle maskers heen te kijken en te bepalen welke advocaten en secretaresses waardevolle input kunnen leveren voor het slagen van het project, welke medewerkers extra aandacht nodig hebben om te voorkomen dat ze afhaken en wie er het beste ingezet kan worden voor het creëren van intern draagvlak.

Door betekenis te geven aan de verandering kan eenvoudig antwoord worden gegeven op de vraag die vroeg of laat bij alle kantoorgenoten op komt: what’s in it for me? Wees duidelijk en motiveer. Maak mensen eigenaar van de verandering en de weg is vrij voor gebruikersacceptatie.

En degenen die niet willen aansluiten in de polonaise? Ach, er is altijd wel iemand die niet meegaat in het feestgedruis, maar dat maakt het geheel niet minder geslaagd!

Alaaf!